۱۳۸۷ خرداد ۷, سه‌شنبه

تغییر روش جنگی طالبان: از جبهه به رسانه



بالاخره طالبان هم بر این اصل پی بردند که رسانه ها یکی از تاثیرگذارترین حوزه ها هستند، و در استحکام و انهدام دولت ها اهمیت ویژه ای دارند. چراکه به تاریخ ۱٩ ژوئن (٢٩خرداد) سال جاری، شورشیان طالب با یک اقدام غیرمترقبه به نشرات "رادیو صدای شریعت" آغاز کردند. البته نام این رادیو برای شهروندان افغان ناآشنا نیست. زیرا در خلال شش سال حاکمیت طالبان، تنها رسانه ای بود که در مناطق تحت تصرف این گروه نشرات داشت. پس از فروپاشی نظام طالبانی در افغانستان نیز، بارها صدای این رادیو در استان های مختلف این کشور شنیده می شد. اما به گفته سخنگویان طالب، این بار رادیو صدای شریعت به نشرات خود به طور دوامدار ادامه خواهد داد. طالبان در ۱٩ آوریل ٢٠٠۵ (٣٠ فروردین ۱٣٨٤) نیز ادعا کرده بودند، که از نقطه ای در نزدیکی پایگاه سابق خود در جنوب افغانستان (قندهار)، نشرات رادیویی را آغاز کرده اند. همزمان با این ادعا، سخنگویان طالب به رسانه ها گفتند که رادیو صدای شریعت روزانه دو برنامه ی یک ساعته نشر خواهد کرد، که محتوای برنامه های آن را آهنگ های طالبی (ترانه های بدون موسیقی)، قرائت قرآن کریم و اخبار مربوط به طالبان تشکیل خواهد داد. گرچه بار نخست این گفته آنها در حد ادعا باقی ماند، اما این بار قبل از اطلاع به رسانه ها به نشرات آغاز کردند. طالب درحالی سخن از راه اندازی ایستگاه رادیویی می رانند که درست با به دست گرفتن حاکمیت در افغانستان در سال ۱٩٩٦ (۱٣٧۵)، نام رادیو افغانستان را به رادیو صدای شریعت تغییر دادند. آنها پخش و نشر برنامه های موسیقی و گویندگان زن را قدغن کردند، و در بیشتر موارد خبرهای شکست رقیبان، و مدح سرایی ها و فرامین رسمی ملا محمد عمر (رهبر گروه طالبان) را به نشر می رساندند. رادیو صدای شریعت زمانی به نشرات خود آغاز نمود که مجلس افغانستان در قانون جدید رسانه های همگانی، برای فعالیت های رسانه ای سه خط قرمز را مشخص نموده است:۱- رسانه ها مطابق قانون اساسی، خلاف اسلام چیزی ننویسند و نگویند.٢- رسانه ها نباید به فرد، ملت، قوم و یا حزبی مشخص توهین کنند.٣- رسانه ها نباید به تخریب نظام دموکراتیک موجود کمر همت ببندند.بنابراین با توجه به قالب های انتخاب شده برای فعالیت های رسانه ای در افغانستان، طالبان حق راه اندازی رادیو و فعالیت های رسانه ای را ندارند. زیرا ایشان قانون اساسی افغانستان را نپذیرفته اند، و ضد حاکمیت ملی این کشور می باشند. با این حال آنها نیز درست همانند رادیو های تجارتی ایجاد شده در افغانستان، روی موج اف ام آغاز به نشرات نموده، و صدای رادیویشان در استان های "پکتیا"، "پکتیکا"، "خوست" و بخش های از "استان غزنی" قابل دریافت است. به گفته مردم محلی، این رادیو هر شب یک نیم ساعت نشرات دارد. رادیو صدای شریعت در حالی به نشرات خود آغاز می کند که بیش از ۵٠٠ رسانه چاپی، ۵۵ رادیوی محلی، ۱٨ ایستگاه تلویزیونی -که در حال حاضر هفت ایستگاه آن آغاز به فعالیت نموده اند-، بیش از یکصد مرکز تولید فیلم، و ۱۵٠ مطبعه خصوصی و شخصی از "وزارت اطلاعات و فرهنگ جمهوری اسلامی افغانستان" جواز فعالیت اخذ نموده اند. اقدام طالبان برای ایجاد ایستگاه رادیویی، با سخنان خانم "الیزابیت روسیت" نیز همزمانست. وی که به نمایندگی از کمیسیون اروپا در کنفرانسی برای رشد رسانه ها سخن می گفت، در مورد نقش رسانه ها و کمک این کمیسیون به رسانه ها در افغانستان مطالبی ایراد کرد. او گفت: "کمیسیون اروپا از سال ٢٠٠٢ تا ٢٠٠٦ (۱٣٨۱ تا ۱٣٨۵)، مبلغ ده میلیون یورو به رشد رسانه ها در افغانستان اختصاص داد."هدف عمدۀ کمیسیون نامبرده، تحت پوشش قرار دادن انتخابات ریاست جمهوری و مجلس افغانستان بود. خانم روسیت افزود: "ما باید فاصله ای را که میان شرق و غرب در حال افزایش است، کم کنیم. افغان ها می توانند بنیادگرایی را دور نمایند، و تصویر واقعی از جامعۀ خود ارائه کنند. راهبرد (استراتیژی) سال جاری ما شامل سه بخش اداره، حاکمیت قانون و معلومات عامه می باشد. اما تلاش می نماییم تا رسانه ها انکشاف نمایند."ولی طالبان هدف از ایجاد رادیوی خود را، بلند کردن صدا ی اسلام دانسته اند. در این پیوند یکی از سخنگویان طالب در مصاحبه با رسانه ها گفته است که طالبان برای مقابله با آنچه موضع "آمريکايی گرای" رسانه های جهانی می باشد، اقدام به ایجاد این رادیو نموده اند. در عین حال، مقامات افغان در مورد آغاز بکار نشرات رادیو صدای شریعت اتفاق نظر ندارند. زیرا در حالی که مقامات محلی در پکتیکا آغاز بکار رادیو صدای شریعت را تائید کرده ومی گویند که امواج این رادیو ساحه محدودی را تحت پوشش دارد، "زمری بشری" سخنگوی وزارت امور داخله افغانستان فعالیت رسانه ی طالبان را نپذیرفته و آن را رد می کند. مردمان محلی می گویند که آنها از طریق موج اف ام رادیو صدای شریعت ترانه های طالبی (ترانه های بدون موسیقی) و قرائت قرآن کریم پخش می کند و مردم را به جهاد و شورش علیه دولت حامد کرزی تشویق می کند. این اقدام طالبان نشان دهنده تاثیر گذاری رسانه ها بر افکار عمومی بوده، و به فرضیه رسانه به عنوان قوه چهارم، قوت بیشتری می بخشد. از آنجا که در جنگ تازه آغاز شده میان طالبان و دولت افغانستان فن آوری مورد استفاده هر دو طرف یکی است، این نحوه نشرات خواهد بود که انجام را به نفع یکی از طرفین رقم خواهد زد. با توجه به گذشته نشرات رادیویی طالبان یعنی صدای شریعت، می توان گفت که در زمان حکمروایی آنان، رادیو در افغانستان از کم شنونده ترین رادیو ها در سراسر جهان بود. به طوری که حتی در میان حامیان طالبان هم، شنونده چندانی نداشت.
این مطلب را روی سایت واشنگتن پریزم بخوانید

هیچ نظری موجود نیست: