۱۳۸۷ خرداد ۷, سه‌شنبه

جشن استقلال افغانستان از دو چشم انداز



صبح زود یکشنبه ٢۸ اسد/مرداد (١٩ اوت ) آقای "حامد کرزی" برای شرکت در مراسم رسمی تجلیل از هشتاد و هشتمین سالروز استقلال افغانستان، به "ورزشگاه غازی" شهر کابل می رفت. اما هنوز خودروی حامل وی به ورزشگاه نرسیده بود، که متن بيانيه رهبر شورشیان طالب از سوی "ذبيح‌الله مجاهد" از سخنگويان اين گروه، از طريق تلفن در اختيار خبرنگاران قرار گرفت.
جشن طالبانی
ملا عمر درست شش سال پیش برای آخرین بار در افغانستان، با رژه نظامی در شهر کابل از هشتاد و دومين سالروز استقلال اين کشور تجليل کرد. در آن سال پیام او در ورزشگاه غازی، به عنوان "امیرالمومنین" قرائت گردید. اما پیام امسال وی از مکانی مجهول و با استفاده از شماره تلفنی در اختیار رسانه ها قرار گرفت، که به درستی مکان آن را مشخص نمی ساخت.
درین پیام، ملا عمر آمريكا را به ايجاد تفرقه در جامعه افغان‌ها متهم كرد، و تنها راه برون رفت از وضعيت فعلی را جهاد و مبارزه بر ضد نيروهای خارجی اعلام داشت. او در پیام خود گفته است: "مقاومت به پيروزی نزديك است، متحدان آمريكا از آن فاصله می ‌گيرند، و اين كشور(آمریکا) در افغانستان تنها خواهد ماند." طالبان پنج سال تمام در چنين روزی، در کشور مراسم نظامی و فرهنگی برپا می کردند. آخرین رژه نظامی در سالروز استقلال افغانستان، يکیِ از فرصت های نادر برای قدرت نمایی آنها به شمار می رفت. درآن مراسم به استثنای ملا عمر رهبر ارشد طالبان، ساير مقامات برای مشاهده رژه روز استقلال گرد آمده بودند.
در اين رژه تانکها، موشک اندازهای کاتيوشا و تعدادی سلاح های سنگين ضد هوايی روسی حرکت می کردند، و جت های جنگنده و هلی کوپترهای نظامی برفراز محل مراسم در پرواز بودند. این صحنه خاطرات رهبران کرملین در دوره جنگ سرد را، در یاد ها زنده می کرد.آخرین تجلیل از استقلال افغانستان توسط طالبان در زمانی صورت می گرفت، که نفوذ اين گروه آشکارا رو به افزايش بود. آنها از مراسم سالروز استقلال برای تاکيد بر اين نکته استفاده کردند، که چگونه توانسته اند صلح و امنيت را برای مردم افغانستان به ارمغان بیاورند.ملا محمدعمر رهبر طالبان شخصآ در مراسم حضورنمی داشت، ولی از مرکز اصلی اش یعنی شهر قندهار پيام می فرستاد.
وی در آخرین پیام خود در دوره سلطه طالبان، از مسلمانان جهان خواسته بود که از دولت طالبان حمايت کنند، چون "اين دولت حافظ اسلام و مدافع استقلال افغانستان است." ولی در تمام دنيا فقط سه کشور عربستان، پاکستان و امارات متحده عربی، امارت طالبان را به رسمیت می شناختند. اکنون پنج سال پس از فروپاشی نظام طالبانی در افغانستان، ملا عمریکبار دیگر در آخرین پیامش از مسوولان، نمايندگان مجلس و شورای ولايات، و ماموران و نظاميان دولت افغانستان خواسته است برای آزادی کشور تلاش كنند. ملا عمر در اين بيانيه افزوده است که "دولت افغانستان در حالی اين روز را جشن می ‌گيرد، كه كشور از سوی بيگانگان اشغال شده و منازل افغان‌ها بمباران و آتش زده می ‌شود."
هشتادوهشتمین جشن استقلال
یکشنبه ٢۸ اسد/مرداد ١٣۸٦(١٩ اوت ٢٠٠٧ )طی مراسم ويژه ای در کابل پايتخت افغانستان، از هشتادو هشتمین سالروز استرداد استقلال این کشور تجليل شد. در اين مراسم حامد کرزی رئيس جمهوری اسلامی افغانستان و اعضای کابينه او، سفرا و برخی از اعضای هیئت های سیاسی کشورهای دیگر، مهمانان خارجی و شماری از رهبران جهادی حضور داشتند.در خلال اين مراسم که در آن هزاران شهروندافغان نيز شرکت داشتند، در اطراف ورزشگاه غازی تدابير بسيار شديد امنيتی به اجرا در آمده بود. به طوری که هيچ کسی بدون داشتن کارت دعوت، حق ورود به محل جشن را نداشت.حامد کرزی که در اين مراسم سخنرانی داشت، گفت اکنون کشورش وارد مرحله جديدی شده است و حالا زمان جهاد در راه بازسازی است. او افزود: "دشمان افغانستان هنوز خاک ما را مورد حمله قرار می دهند، و نمی خواهند مردم ما پیشرفت داشته باشند." وی با اشاره به حمایت خارجی از دشمنان افغانستان، اظهار داشت: "امروز مردم افغانستان دشمن خود را می شناسند، و می دانند که آنان از کجا آب می خورند."آقای کرزی خطاب به جوانان کشور گفت، که آزادی افغانستان حاصل خون هزاران جوان اين سرزمين است. او نگهداشت از استقلال افغانستان را مسئولیت مردم کشورش، و به ویژه جوانان دانست. وی همچنین اظهار داشت که تنها از راه بلند بردن ظرفیت ها و افزایش دانش است، که می توان استقلال کشور را حفظ کرد. در آغاز مراسم، منسوبان ارتش ملی از مقابل جايگاهی که در آن مقامات دولت و مهمانان قرار داشتند، عبور کردند. جريان مراسم جشن و رسم گذشت، به طور مستقیم از راديو و تلويزيون افغانستان پخش می شد. دانش آموزان و دانشجويان دختر و پسر در جشن استقلال کشور حضور گسترده داشتند، و بيشتر آنها را اعضای باشگاه های ورزشی تشکيل می دادند. مردان محلی شمشیرباز، و چوب بازان متعلق به قوم هندو در حال انجام (رقص ) و چوب بازی از مقابل جايگاه مقامات می گذشتند. گروه های ورزشی که از ولايات به کابل آمده بودند، يکی پی ديگر صف به صف از مقابل جايگاه عبور می کردند. شماری از شرکت کننده ها از بزرگداشت هشتادوهشتمین سالروز استقلال کشورشان استقبال کرده، و می گفتند که امسال ما جشن استقلال را به معنی واقعی آن تجليل کرديم. اما عده ای ديگر می گفتند آزادی واقعی زمانی خواهد بود، که افغانستان از نظر اقتصادی، نظامی و فرهنگی به پای خود بایستد.در عین حال حضور مقامات دولتی، شاگردان مکاتب و گروه هايی به نمايندگی از برخی وزارتخانه ها، اين روز را بيشتر به يک جشن دولتی بدل کرد.
این مطلب را روی سایت واشنگتن پریزم بخوانید

هیچ نظری موجود نیست: