برگزاری انتخابات درجهان امروزی، در کل امرعادی گشته است. اما این رویداد در شماری از کشورها با خصوصیات و ویژگی هایی همراه است، که آن را دارای برجستگی های خاصی می کند. انتخابات مجلس پاکستان در ١۸ فوریه (۲٩ بهمن) سال جاری، ازین دست می باشد.سرانجام مردم پاکستان روز دوشنبه ١۸ فوریه (۲٩ بهمن) در ساعت هشت صبح به وقت محلی، برای انتخاب مجلس جدید به پای صندوق های رای رفتند. این کار در بحبوحه درگیری ها، انفجارهای پیاپی، ناآرامی های بی سابقه، تظاهرات خونبار و ترور نامزد پیشتاز و برجسته خانم "بی نظیربوتو"، و پس از شش هفته تعویق، به انجام رسید.انتخابات مورد اشاره به ظاهر رقابتی برای به دست آوردن کرسی های مجلس بود. اما از دیدگاه ناظران، جریان پیروز درین انتخابات، رشته امور دولت را نیز در دست خواهد گرفت و از سوی جهانیان به عنوان "قدرت برتر" در صحنه ی سیاسی این کشوربه رسمیت شناخته خواهد شد.
"هجدهم فوریه" تعویض صفحه سیاسی در پاکستان
صبح روز دوشنبه "١۸ فوریه" (۲٩ بهمن)، ٦٤ هزار پایگاه اخذ رأی در ۲٧۲ حوزه انتخاباتی در سراسرپاکستان گشوده شد. کار رای گیری درین پایگاه ها تا نیمه های شب ادامه یافت، و چنان که انتظار می رفت کار شمارش آرا نیز دو تا سه ساعت بعد آغازگردید. با این حال به نظر می رسید که نتایج زود هنگام و غیر رسمی انتخابات، هم چون سال های گذشته اعلام نخواهد شد.اما هیاهوی مخالفین مشرف تا شمارش هشتاد در صد آراء، به در و دروازه های پاکستان رسید. مشرف پیش ازین بارها گوشزد کرده بود که اعلام غیررسمی نتایج انتخابات غیرقانونی است، و آرای جمع آوری شده تنها توسط کمیته انتخابات مرکزی اطلاع داده خواهد شد. اما ایالات متحده آمریکا مخالفت خود را در مورد این دیدگاه آقای مشرف اعلام داشته بود. ناظران سیاسی انتخابات بدین باورند که شیوه مطلوب مشرف، بیشتر برای دستکاری در آرای انتخابات مطرح گردیده بود. چراکه می توانست در تغییر نتایج انتخابات به نفع وی موثر باشد. اما شکست سهمگین و بزرگ وی درین انتخابات در حدی بود، که هیچ دستکاری ای هم نمی توانست آرا را به نفع او سوق دهد.
برد و باخت "هجدهم فوریه"
سه جریان مطرح برای این دور از رقابت های انتخاباتی پاکستان به میدان آمدند. ژنرال پرویز مشرف رییس جمهوری پاکستان از حزب "مسلم لیگ قائد اعظم" با اتکا به حزب "جنبش متحد قومی" که پایگاه آن در کراچی است، به میدان آمد. او در صدد بهره بردن از اتحاد با این حزب، در مواجه با گروه های مخالف بود.حزب"مسلم لیگ نواز" به رهبری نواز شریف نیز خودرا به عنوان متحد"حزب مردم پاکستان" به رهبری بی نظیربوتو رهبر فقید این حزب، مطرح کرد، و در برابر ائتلاف مشرف قرار گرفت."حزب ملی عوام" که یک سازمان ملی گرای پشتون از استان مرزی واقع در شمالغربی پاکستان است هم، چون حزب"متحده عمل" به رهبری روحانی اسلامگرا "مولانا فضل الرحمن" در انتخابات حضور پیدا کرد.در نتیجه ژنرال پرویز مشرف در انتخابات هجدهم فوریه میدان را به حریفان واگذار کرد، و با شکستی سهمگین در واقع از جانب حریفانش خلع قدرت گردید. زیرا آخرین نتایج انتخابات مجلس ملی پاكستان و مجالس استانی این کشور كه روز ١٩ فوریه (۳٠ بهمن) در ساعت ١۲ به وقت محلی اعلام شد، از ناكامی بزرگ حزب مسلم لیگ شاخه قائد اعظم طرفدار مشرف، و برتری دو حزب مردم پاكستان و مسلم لیگ شاخه نواز، حكایت دارد. حزب مردم پاكستان كه رهبری آن را "آصف علی زرداری" همسر "بی‌نظیر بوتو" برعهده دارد، توانسته از ۲٧۲ كرسی عمومی در مجلس ملی، ۸۷ تا را از آن خود كند. حزب مسلم لیگ شاخه نواز شریف با كسب ٦٧ كرسی در رده دوم قرار دارد. افزایش ۲٠ كرسی حزب مردم در شرایطی است، كه حزب نواز در نتایج اولیه از رقبا پیش بود. بنابر آمار اعلام شده از سوی شبكه "جیو" پاكستان، حزب مسلم لیگ شاخه قائد اعظم توانسته ۳۸ كرسی را از آن خود سازد. در این بین "جنبش متحده قائم" شاهد تغییری نبوده، و همان ١۸ كرسی خود را حفظ كرده است. حزب ملی عوام نیز١٠ كرسی به دست آورده، و شمار كسانی كه به عنوان نامزدهای مستقل رای آورده اند برابر با ۲٤ كرسی می باشد. همانگونه که گفته شد، مجلس شورای ملی این كشور ۲٧۲ كرسی عمومی دارد. بعلاوه این كه ١٠ كرسی به غیر مسلمانان، و ٦٠ كرسی نیز به زنان اختصاص دارد. بنابراین تعداد كرسی های مجلس شورای ملی جمعاً ۳٤۲ عدد می باشد. از ۲٧۲ كرسی عمومی به ترتیب ١٤۸، ٦١، ۳۵، ١٢، و ١٤ كرسی به استان پنجاب، استان سند، استان سرحدات شمال غربی، مناطق قبیله نشین تحت اداره دولت مركزی، و استان بلوچستان اختصاص دارد. دو كرسی نیز متعلق به اسلام آباد می باشد، كه دولت مرکزی در آن مستقر است. اما همان طور که بر اساس نظرسنجی های قبلی پیش بینی شده بود، به رغم پیروزی احزاب مخالف مشرف، هیچ یک از آنها اکثریت مطلق مجلس را به دست نیاورده اند، و بنابراین نمی توانند به تنهایی دولت بعدی را تشکیل دهند. به همین سبب دولت آتی پاکستان، ائتلافی خواهد بود. اما مساله این است که هیچ یک از سه حزب اصلی که هم اکنون بالاتر از سایرین قرار گرفته اند، به لحاظ موضع گیری فعلی و پیشین خود در موقعیتی نیستند که با یکدیگر موتلف شوند. از سوی دیگر سایر احزاب کوچک تر نیز فاقد قدرت و کرسی هایی هستند، که بتوانند در یک ائتلاف دو حزبی با یکی از این سه حزب، دولت تشکیل بدهند. این مساله آینده سیاسی پاکستان را با پرسشی اساسی مواجه خواهد کرد. پرسشی که تا پایان رایزنی های احزاب و حتی شاید تا پایان برگزاری جلسات اولیه مجلس، پاسخ آن داده نخواهد شد. اما اینقدر هست که شریف به رغم اختلاف های تاریخی اش با بی نظیر بوتو، پیشاپیش برای مذاکره با آصف زرداری همسر بوتو و رهبر فعلی حزب مردم اعلام آمادگی کرده است.اما آنچه درنتیجه ی این انتخابات واضح شد، اینست که مشکلات هرچه که باشد غرب نفس راحتی خواهد کشید. زیرا دیگر هیچ اکثریتی به عنوان اسلام گرایان، در برابر طرح هایش وجود ندارد.
تاثیر دود و آتش در نتایج انتخابات
هرچند پس از انحلال دادگاه عالی، اعلام وضعیت فوق العاده، و بگیر و ببندهای مخالفین، احتمال دستکاری مشرف در انتخابات به قوت وجود داشت،اما چنان به نظرمی رسد که پس از ترور بوتو توجه مجامع بین المللی به وقایع پاکستان افزایش یافت. و ازین رهگذر بود، که مشرف چاره ای جز رقابت عادلانه نداشت. بنابراین ویژگی مهم انتخابات ١۸ فوریه (۲٩ بهمن)، ترور خانم بوتو (نخست وزیر سابق و رهبر حزب مردم پاکستان) در ۲٧ دسامبر ٢٠٠۷ (٦ دی ماه سال جاری) در راولپندی بود، که فضای انتخابات پاکستان را به صورت کل تحت شعاع قرار داد. این ترور از سویی جو انتخاباتی را بشدت دگرگون کرد، و از سوی دیگر نوعی حس همدردی در بین رأی دهندگان به وجود آورد. به گفته بسیاری از ناظران این حس بدون شک باعث شد تا حزب خانم بوتو آرای دلسوزانه مردم را کسب کند. اما موارد دیگری نیز وجود دارد، که مشرف را ناچار کرد به رقابت عادلانه تن دهد. آنچه که به عنوان یک رویداد بی نظیر در طول تاریخ پاکستان از آن نامبرده می شود، دستور فرمانده کل ارتش به نظامیان برای دوری از سیاست بود. چراکه پاکستان در طول عمر ٦١ ساله ی خود، ۳۳ سال توسط قوانین نظامی اداره شده است. پرویز مشرف از بلند پایه ترین مقامات این ارتش بود، که ٩ سال قبل در نتیجه ی کودتای نظامی به قدرت رسید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر