ملا داد الله کی بود ؟
"ملادادالله" پیش از حمله آمریکا به افغانستان در سال ٢٠٠۱ میلادی (١٣۸٠)، از اعضای رهبری امارت طالبان بود. وی پس از بدست گرفتن کنترل نظامی افغانستان (توسط) نیروهای خارجی مستقر در این کشور، فرمانده ارشد طالبان و مرد نترس خطاب می شد. او در فهرست افراد تحت تعقیب سازمان اطلاعات آمریکا نیز، یکی از چهره های مطرح بود. ملا دادالله در سال ۱٩٩٤ (۱٣٧٣) زمانی که جنبش طالبان شکل می گرفت، به این جنبش پیوست. او هنگامی که اسماعیل خان والی سابق هرات به طرف قندهار پایگاه اصلی طالبان پیشروی می کرد، در اثر انفجار مین پای چپ خود را از دست داد.پس از این رخداد نیز با وجودی که فرمانده ای تک پای (معیوب) بود، ولی چه در زمان حکمروایی و چه پس از شکست طالبان، یکی از چهره های سرشناس و شکست ناپذیر به شمار می رفت. او از جمله نخستین فرماندهان طالبان بود که در سال ٢٠٠٣ (۱٣۸٢) در پاکستان ظاهر شد، و پس از فروپاشی رژیم متبوع خود در نتیجه ی حمله آمریکا به افغانستان، نیروهای از هم گسیخته طالبان را در این کشور سازماندهی کرد. در همان سال ملا محمدعمر رهبر طالبان، دادالله را عضو شورای رهبری این گروه اعلام کرد. ملا دادالله یکی از سرکش ترین فرماندهان طالبان در افغانستان بود، که گفته می شود در اکثر موارد به فرمان های ملا عمر عمل نمی کرد. وی در سال ٢٠٠٠ (۱٣٧٩) به کشتار در ولایت بامیان در مرکز افغانستان متهم دانسته شد، که در نتیجه ملا محمدعمر دستور داد او را خلع سلاح کنند. اما دادالله زندانی نشد و حتی طالبان بعدا در مبارزه علیه نیروهای شمال، مجبور شدند که از وی دعوت کنند تا دو باره به جبهه های جنگ برگردد. وی با برگشت به خطوط مقدم جبهه، فرماندهی بسیاری از عملیات ضد ائتلاف شمال در دهه ۱٩٩٠ (١٣٧٠) را برعهده داشت. در آخرین روزهای اقتدار طالبان که بساط آنان در شمال برچیده می شد، ملا دادالله به همراه ملا فضل آخند رییس ستاد ارتش طالبان در شهر کندز، مسئولیت امور نظامی طالبان را بر عهده داشتند. تا اینکه ملا فضل آخند با هزاران جنگجوی دیگر طالبان به اسارت گروه دوستم گرفته شد، و بعد به گوانتانامو منتقل گردید. اما ملا دادالله - بطور مرموز- موفق به فرار شد، و خود را پنهانی به قندهار رساند.
ملادادالله برسکوی شهرت
نام ملا دادالله زمانی در سرخط اخبار قرار گرفت که وی اعلام کرد برای کسی که بتواند آنهايی را که کاريکاتورهای پيامبر اسلام را منتشر کرده اند به قتل برساند، یک كيلوگرم طلا جايزه خواهد بخشید.وی خود يكى از رهبران طالبان بود كه "اف بى اى" براى دستگیری اش جايزه ای يك ميليون دلاری تعیین کرده بود. او نخستین عضو طالبان بود که پس از فروپاشی این گروه، به مصاحبه با خبرگزاری های خارجی رو آورد. این اقدام وی نیز خلاف رفتاری از روش های رهبری طالبان بود، که کمتر حاضر به مصاحبه با رسانه ها می شوند. ملا دادالله از ظاهر شدن به پرده تلویزیون ها بیشتر بر شهرت خود افزود. بیشتر مصاحبه های وی در منطقه ی هلمند و با شبکه الجزیره صورت گرفته است. او در سال ٢٠٠٣ (۱٣۸٢) به بی بی سی گفت که طالبان تا زمان "اخراج تمامی يهوديان و مسيحيان صليبی از افغانستان"، به نبرد ادامه خواهند داد. پس از آن دولت افغانستان به تاریخ ٣ فبروری ٢٠٠۵ (١٤ بهمن١٣۸٣)، ادعا کرد که ملا دادالله در جریان نبرد با اردوی ملی افغانستان در ولایت هلمند کشته شده است. اما ده روز پس از این ادعا، ملاداد الله ناگهان در شبکه تلویزیونی الجزیره ظاهر شد و از رابطه طلبان با پیکارجویان عراقی و القاعده سخن گفت. وی درین مصاحبه گفت: "ما روابط بسيار محكمی با مجاهدين در عراق داريم، و مجاهدين ما برای يك ماه در عراق می مانند و سپس به اينجا می آيند." او كه به زبان عربی صحبت می كرد، افزود: "هروقت امكان داشته باشد، مجاهدين (افغانستان) به عراق می روند و جريان مخالف اين نيز صدق می كند. ما با يكديگر اطلاعات نيز مبادله می كنيم." ملادادالله همچنين تصريح كرد: "در حال حاضر نقل و انتقال مجاهدان به عراق در بالاترين سطح قرار دارد و اگر نيرويی بخواهد در عراق عمليات انجام دهد، می تواند به اين كشور سفر كند. هم اكنون چندين گروه سنی از جمله شاخه القاعده كه متحد طالبان است، در عراق عليه نيروهای آمريكايی و عراقی می جنگند."ملادادالله در پاسخ به اين پرسش كه آيا از محل اختفای رهبران القاعده از جمله اسامه بن لادن خبر دارد، گفت: "نمی دانم آنها كجا هستند، اما اسامه بن لادن زنده است و دستورهای خود و اخبار پيروزی را برای ما می فرستد."وی درحالی كه با محافظان شديداً مسلح با خبرنگار الجزيره مصاحبه می كرد، افزود: "طالبان مقادير زيادی سلاح به دست آورده، و در صورت لزوم خود نیز به توليد سلاح خواهد پرداخت." او تاكيد كرد "طالبان امروز با طالبان پنج سال قبل تفاوت دارد."در ماه دسامبر سال ٢٠٠۵ (دی ماه ١٣۸٣)، دادگاهی در پاکستان ملا دادالله را به جرم تلاش برای کشتن مولانا محمدخان شهرانی از نمايندگان محافظه کار مجلس اين کشور، به حبس ابد محکوم کرد. طی ماهای گذشته نیروهای تحت فرمان دادالله، یک خبرنگار ایتالیایی و دو همراه افغان وی را به گروگان گرفتند. آنها بعد از اینکه بلافاصله راننده افغان این خبرنگار را سربریدند، در برابر رهایی خبرنگار اهل ایتالیا، خواهان خروج نیروهای این کشور از افغانستان شدند.دولت افغانستان در برابر رهایی خبرنگار ایتالیایی پنج عضو گروه طالبان، از جمله لطیف الله حکیمی سخنگوی سابق این گروه را از زندان آزاد کرد. اما حاضر نشد در برابر رهایی اجمل نقشبندی خبرنگار افغان، با طالبان معامله کند.بعد از آنکه "ماسترو جياکومو" خبرنگارایتالوی رها گرديد، مهمانخانه ای که او درآنجا مورد پرستاری قرارداشت، شاهد تجمع تظاهر کنندگان افغانی بود که حکومت را درمورد بی توجهی به اتباع خويش مورد انتقاد قرار می دادند. روز یکشنبه ۸ آوریل ٢٠٠۵ ( ۱٩ حمل / فروردین ١٣۸٤)، افراد ملا دادالله اجمل نقشبندی خبرنگار آزاد افغان را نیز سر بریدند. دادالله برای روزنامه نگاران افغان هشدار داد که اگر گزارش هایشان را در مخالفت با فعالیت گروه طالبان تهیه کنند، کشته خواهند شد.
طالبان پس از داد الله
"ملادادالله" پیش از حمله آمریکا به افغانستان در سال ٢٠٠۱ میلادی (١٣۸٠)، از اعضای رهبری امارت طالبان بود. وی پس از بدست گرفتن کنترل نظامی افغانستان (توسط) نیروهای خارجی مستقر در این کشور، فرمانده ارشد طالبان و مرد نترس خطاب می شد. او در فهرست افراد تحت تعقیب سازمان اطلاعات آمریکا نیز، یکی از چهره های مطرح بود. ملا دادالله در سال ۱٩٩٤ (۱٣٧٣) زمانی که جنبش طالبان شکل می گرفت، به این جنبش پیوست. او هنگامی که اسماعیل خان والی سابق هرات به طرف قندهار پایگاه اصلی طالبان پیشروی می کرد، در اثر انفجار مین پای چپ خود را از دست داد.پس از این رخداد نیز با وجودی که فرمانده ای تک پای (معیوب) بود، ولی چه در زمان حکمروایی و چه پس از شکست طالبان، یکی از چهره های سرشناس و شکست ناپذیر به شمار می رفت. او از جمله نخستین فرماندهان طالبان بود که در سال ٢٠٠٣ (۱٣۸٢) در پاکستان ظاهر شد، و پس از فروپاشی رژیم متبوع خود در نتیجه ی حمله آمریکا به افغانستان، نیروهای از هم گسیخته طالبان را در این کشور سازماندهی کرد. در همان سال ملا محمدعمر رهبر طالبان، دادالله را عضو شورای رهبری این گروه اعلام کرد. ملا دادالله یکی از سرکش ترین فرماندهان طالبان در افغانستان بود، که گفته می شود در اکثر موارد به فرمان های ملا عمر عمل نمی کرد. وی در سال ٢٠٠٠ (۱٣٧٩) به کشتار در ولایت بامیان در مرکز افغانستان متهم دانسته شد، که در نتیجه ملا محمدعمر دستور داد او را خلع سلاح کنند. اما دادالله زندانی نشد و حتی طالبان بعدا در مبارزه علیه نیروهای شمال، مجبور شدند که از وی دعوت کنند تا دو باره به جبهه های جنگ برگردد. وی با برگشت به خطوط مقدم جبهه، فرماندهی بسیاری از عملیات ضد ائتلاف شمال در دهه ۱٩٩٠ (١٣٧٠) را برعهده داشت. در آخرین روزهای اقتدار طالبان که بساط آنان در شمال برچیده می شد، ملا دادالله به همراه ملا فضل آخند رییس ستاد ارتش طالبان در شهر کندز، مسئولیت امور نظامی طالبان را بر عهده داشتند. تا اینکه ملا فضل آخند با هزاران جنگجوی دیگر طالبان به اسارت گروه دوستم گرفته شد، و بعد به گوانتانامو منتقل گردید. اما ملا دادالله - بطور مرموز- موفق به فرار شد، و خود را پنهانی به قندهار رساند.
ملادادالله برسکوی شهرت
نام ملا دادالله زمانی در سرخط اخبار قرار گرفت که وی اعلام کرد برای کسی که بتواند آنهايی را که کاريکاتورهای پيامبر اسلام را منتشر کرده اند به قتل برساند، یک كيلوگرم طلا جايزه خواهد بخشید.وی خود يكى از رهبران طالبان بود كه "اف بى اى" براى دستگیری اش جايزه ای يك ميليون دلاری تعیین کرده بود. او نخستین عضو طالبان بود که پس از فروپاشی این گروه، به مصاحبه با خبرگزاری های خارجی رو آورد. این اقدام وی نیز خلاف رفتاری از روش های رهبری طالبان بود، که کمتر حاضر به مصاحبه با رسانه ها می شوند. ملا دادالله از ظاهر شدن به پرده تلویزیون ها بیشتر بر شهرت خود افزود. بیشتر مصاحبه های وی در منطقه ی هلمند و با شبکه الجزیره صورت گرفته است. او در سال ٢٠٠٣ (۱٣۸٢) به بی بی سی گفت که طالبان تا زمان "اخراج تمامی يهوديان و مسيحيان صليبی از افغانستان"، به نبرد ادامه خواهند داد. پس از آن دولت افغانستان به تاریخ ٣ فبروری ٢٠٠۵ (١٤ بهمن١٣۸٣)، ادعا کرد که ملا دادالله در جریان نبرد با اردوی ملی افغانستان در ولایت هلمند کشته شده است. اما ده روز پس از این ادعا، ملاداد الله ناگهان در شبکه تلویزیونی الجزیره ظاهر شد و از رابطه طلبان با پیکارجویان عراقی و القاعده سخن گفت. وی درین مصاحبه گفت: "ما روابط بسيار محكمی با مجاهدين در عراق داريم، و مجاهدين ما برای يك ماه در عراق می مانند و سپس به اينجا می آيند." او كه به زبان عربی صحبت می كرد، افزود: "هروقت امكان داشته باشد، مجاهدين (افغانستان) به عراق می روند و جريان مخالف اين نيز صدق می كند. ما با يكديگر اطلاعات نيز مبادله می كنيم." ملادادالله همچنين تصريح كرد: "در حال حاضر نقل و انتقال مجاهدان به عراق در بالاترين سطح قرار دارد و اگر نيرويی بخواهد در عراق عمليات انجام دهد، می تواند به اين كشور سفر كند. هم اكنون چندين گروه سنی از جمله شاخه القاعده كه متحد طالبان است، در عراق عليه نيروهای آمريكايی و عراقی می جنگند."ملادادالله در پاسخ به اين پرسش كه آيا از محل اختفای رهبران القاعده از جمله اسامه بن لادن خبر دارد، گفت: "نمی دانم آنها كجا هستند، اما اسامه بن لادن زنده است و دستورهای خود و اخبار پيروزی را برای ما می فرستد."وی درحالی كه با محافظان شديداً مسلح با خبرنگار الجزيره مصاحبه می كرد، افزود: "طالبان مقادير زيادی سلاح به دست آورده، و در صورت لزوم خود نیز به توليد سلاح خواهد پرداخت." او تاكيد كرد "طالبان امروز با طالبان پنج سال قبل تفاوت دارد."در ماه دسامبر سال ٢٠٠۵ (دی ماه ١٣۸٣)، دادگاهی در پاکستان ملا دادالله را به جرم تلاش برای کشتن مولانا محمدخان شهرانی از نمايندگان محافظه کار مجلس اين کشور، به حبس ابد محکوم کرد. طی ماهای گذشته نیروهای تحت فرمان دادالله، یک خبرنگار ایتالیایی و دو همراه افغان وی را به گروگان گرفتند. آنها بعد از اینکه بلافاصله راننده افغان این خبرنگار را سربریدند، در برابر رهایی خبرنگار اهل ایتالیا، خواهان خروج نیروهای این کشور از افغانستان شدند.دولت افغانستان در برابر رهایی خبرنگار ایتالیایی پنج عضو گروه طالبان، از جمله لطیف الله حکیمی سخنگوی سابق این گروه را از زندان آزاد کرد. اما حاضر نشد در برابر رهایی اجمل نقشبندی خبرنگار افغان، با طالبان معامله کند.بعد از آنکه "ماسترو جياکومو" خبرنگارایتالوی رها گرديد، مهمانخانه ای که او درآنجا مورد پرستاری قرارداشت، شاهد تجمع تظاهر کنندگان افغانی بود که حکومت را درمورد بی توجهی به اتباع خويش مورد انتقاد قرار می دادند. روز یکشنبه ۸ آوریل ٢٠٠۵ ( ۱٩ حمل / فروردین ١٣۸٤)، افراد ملا دادالله اجمل نقشبندی خبرنگار آزاد افغان را نیز سر بریدند. دادالله برای روزنامه نگاران افغان هشدار داد که اگر گزارش هایشان را در مخالفت با فعالیت گروه طالبان تهیه کنند، کشته خواهند شد.
طالبان پس از داد الله
اسدالله خالد فرماندار قندهار در كنفرانس خبری ساعت یازده و ده دقیقه تاريخ ۱٣ ماه مه ٢٠٠٧ (٢٣ اردیبهشت / ثور ۱٣۸٦)، شرکت کرد. وی ضمن نشان دادن جسد ملا دادالله به خبرنگاران، اعلام كرد او كه فقط يك پا داشت به همراه برادرش در جريان عمليات ناتو و نيروهای افغان در هلمند كشته شده است. جسدی كه به خبرنگاران نشان داده شد، لباس سنتی افغان را به تن داشت و سه گلوله يكی به پشت سر و دو تا به شكمش اصابت كرده بود.يك مقام ديگر از سازمان اطلاعات اعلام كرد که دادالله در جريان نبردی سنگين بين نيروهای طالبان از یک سو، و نيروهای انگليسی، ارتش افغان و نيروهای ويژه آمريكايی از دیگر سو، در نزديكی مناطق سانجين و نهاری سراج از ولايت هلمند كشته شده است. دولت افغانستان به تاریخ ۱٧ ماه مه ٢٠٠٧ ( ٢٧ اردیبهشت / ثور ۱٣۸٦) اعلام کرد، که جسد ملا دادالله به طور مخفیانه در جنوب ولایت قندهار دفن شده است.ملا دادالله يكی از بلندپايه ترين سران طالبان است، كه از زمان سقوط این رژيم در سال ٢٠٠١ (١٣۸٠)، در افغانستان كشته می شود. مرگ وی برای دولت افغانستان، نيروهای آمريكايی و ناتو، پيروزی بزرگی محسوب می شود. او يكی از فرماندهان ارشد منصوب ملاعمر در جنوب افغانستان بود، و گفته می شد طراح حملات متعدد از جمله بمب گذاری های انتحاری در جنوب این کشور بوده است.پس از مرگ دادالله گمان برآن است که با از بین رفتن وی به عنوان فرمانده برجسته و مبتکر طالبان، این نیرو دیگر نخواهد توانست با روحیه ای قوی در رویارویی با نیروهای افغان و خارجی مستقر در افغانستان، وارد عمل شود. اما تجارب گذشته از مرگ فرماندهان معروف این گروه نشان داده است، که طالبان با کشته شدن فرماندهان عادت کرده اند. چراکه با نگاه بر فرماندهان کشته شده طالبان، ملا محمد آخوند، ملا مشر آخوند و ملا بورجان که همه از اعضای شورای رهبری این گروه بوده اند، می بینیم که بسیار به سادگی طالبان دیگری جای این فرماندهان را پر کرده اند. گرچه بدون شک مرگ دادالله در کوتاه مدت برای طالبان خیلی سخت تمام خواهد شد، اما به عقیده ی آگاهان سیاسی شاید کشته شدن وی هیچ تاثیری در برنامه های جنگی دراز مدت این گروه نداشته باشد. چراکه پس از کشته شدن وی نیز، توانستند با تهدید دولت جنازه او را پس بگیرند. طالبان تهدید کرده بود که اگر مقامات دولتی جسد دادالله را تا روز دوشنبه ٤ ژوئن (١٤ خرداد) به آنها تحویل ندهند، چهار کارمند ربوده شده وزارت صحت (و یک کارمند دیگر) را که گروگان آنها هستند، می کشند.این گروه بهداشتی که شامل یک پزشک، سه پرستار و یک راننده بود، حدود سه ماه پیش در حالی که در جنوب این کشور مشغول اجرای طرح واکسناسیون فلج اطفال بودند، به اسارت طالبان در آمدند. درخواست مبادله طالبان، نخست مورد موافقت دولت افغانستان قرار نگرفت. اما در کوتاه مدتی پس از طرح آن، بنا به گفته عبدالله فهیم سخنگوی وزارت صحت این کشور، رئیس جمهور حامد کرزی به وزارت داخله دستور داد که این درخواست را از نزدیک پیگیری کند. سرانجام سخنگوی این گروه اعلام کرد که جسد ملا داد الله در شهر قندهار به خانواده اش تحویل، و برای بار دوم در این شهر مدفون شد. به گفته طالبان آنها نیز چهار گروگان وزارت صحت را آزاد کردند، و جسد کارمند دیگر را به مقامات این شهر تحویل دادند. این کارمند در پی پایان ضرب العجل تعیین شده این گروه برای دولت، دو روز پیش سر بریده شد. در حالی که برخی از اعضای طالبان این خبر را رد کرده اند، پلیس قندهار که خبر آزاد شدن چهار گروگان دیگر را تایید کرده، در مورد نفر پنجم ابراز بی اطلاعی می کند.در صورتی که این خبر صحت داشته باشد، این سربریدن در حالی صورت گرفته که همانگونه که پیش از این گفته شد، وزارت داخله به دستور رئیس جمهور کرزی با این مبادله موافقت کرده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر