۶ میلیون دلار برای صلح در دره سوات پاکستانشورشیان طالب اعلام کرده اند که با پذیرش آتش بس در "دره سوات" پاکستان، به عنوان غرامت خسارات وارده در طی عملیات نظامی ارتش این کشور درین مناطق، ۴۸۰ میلیون کلدار پاکستانی از دولت گرفته اند. مبلغی که معادل ۶ میلیون دلار آمریکایی می شود.
یک مقام ارشد امنیتی در پاکستان که نخواست نامش فاش شود، می گوید که شورشیان مبلغ متذکره را از طریق کانال های غیرمستقیم از دولت این کشور بدست آورده اند.این مسئول می افزاید که این غرامتی برای آندسته از حامیان "تحریک انفاذ شریعت محمدی" در دره سوات می باشد، که در جریان عملیات نظامی ارتش اعضای خانواده هایشان درین منطقه را از دست داده و یاهم منازل شان به وسیله نیروهای امنیتی ویران گردیده است. در حقیقت گفتگو ها در مورد پرداخت این مبلغ، قبل از امضای قرار داد صلح با صوفی محمد رهبر گروه تحریک به اجرا در آمده است.به گفته وی مبلغ متذکره از وجوه مالی فوق العاده ی حساب رییس جمهور آصف علی زرداری پرداخت گردیده است. دولت امید دارد با پرداخت این مبلغ و قرار داد صلح در دره سوات، حاکمیت رییس جمهور را در مناطق قبایلی از جمله سوات قابل اجرا سازد. گفته می شود پیش ازین نیز مبلغ هنگفتی از جانب دولت ایالات متحده آمریکا به رهبران پاکستان سپرده شد که هدف از توزیع آن، جلوگیری از شورش ها درین مناطق بود.در معامله ی اخیر صلح دولت پاکستان و تحریک انفاذ شریعت محمدی مستقر در دره سوات که یک هفته پیش به اجرا در آمد، این دولت پذیرفته است در صورت به زمین گذاشتن اسلحه ی شورشیان، تطبیق شریعت درین منطقه را با تعریف طالبانی آن بپذیرد. لذا این معامله صلح، در حقیقت به جنگ دوساله درین منطقه پایان داد. جنگی که در آن دست کم ۱۷۰۰ ارتشی و صد ها غیر نظامی کشته شدند. همچنین بیش از ۶۰۰ هزار تن از روستایان دیگر این منطقه نیز، مجبور به ترک خانه هایشان گردیدند.طالبان پس از آن وارد معامله با دولت پاکستان شدند که مولانا صوفی محمد رهبر تحریک انفاذ شریعت محمدی با امضای پیمان صلح، برای بدست آوردن رضایت مولانا فضل الله رهبر شورشیان این گروه در دره سوات، وارد مذاکره گردید. فضل الله، داماد صوفی محمد نیز می شود و پدرزنش از او خواست تا افراد وی سلاح هایشان را به زمین بگذارند.
طالبان در نخستین گام به عنوان پیش شرط خواستار ضمانت های اجرایی برای خروج نزدیک به ۱۰ هزار نظامی ارتش پاکستان گردیدند، که از دوسال پیش بدین سو درین ناحیه با آنها درگیری های سختی داشته اند.تیمسار اطهر عباس مسوول روابط عامه ی فرماندهی ارتش پاکستان روز دوشنبه ۲۳ فوریه (۵ اسفند) در یک نشست خبری در اسلام آباد اعلام کرد، که ارتش این کشور به علملیاتش در دره سوات پایان داده و از قرارداد صلح با طالبان حمایت می کند. این مقام نظامی تاکید نمود که نیروهای ارتش برغم ابراز نارضایتی ایالات متحده آمریکا، همه ی عملیات خود در دره مذکوره را متوقف ساخته اند.عباس افزود: "دولت در کنترل شبه نظامیان خارجی که در سوات حاکم هستند، عملآ شکست خورد. این نیروها از دشمنان ما تمویل گشته، و روز تا روز در برابر ما قدرتمند تر می شدند."وی همچنان خاطرنشان کرد که درماندگی ماشین دولت از جمله ضعف پلیس در سوات، باعث شد تا دولت در شکست شبه نظامیان درین مناطق ناتوان گردد.او همچنین گفت: "نیروهای ارتش به تنهایی قادر نبودند بدون حمیات پلیس که عملآ در آنجا شکست خورده بود، بیش ازین عملیات در دره سوات را ادامه دهند. این مساله هم ضروری است، که شما قلب ها و مغزهای مردم را به حمایت از خود جلب کنید. بنابراین زمانی که شورشیان با مردم خلط می شوند، دیگر کاملآ غیر ممکن است که شما آنها را به صورت دقیق هدف قرار دهید. در یک چنین وضعی اگر نیروهای ارتش به عملیات اشان ادامه دهند، بدون شک بیشترین آسیب را غیرنظامیان و یا مردم عام خواهند دید."مولانا صوفی محمد نیز در همان نشست خبری روز ۲۳ فوریه (۵ اسفند) تاکید کرد، که این قرارداد گام به گام زمینه برگشت بیجاشدگان این منطقه را فراهم خواهد نمود. افرادی که از شدت جنگ ها مجبور به ترک خانه هایشان گردیده بودند.
او درین نشست بار دیگر از طالبان خواست تا به پیمانش پابند بماند، و عملیات نظامی خود در برابر ارتش این کشور را متوقف سازد. همچنین از حمل سلاح در مکان های غیر نظامی خودداری کند.وی در عین حال خواستار آن شد که دولت پاکستان همه ی اعضای تحریک انفاذ شریعت را که در زندان های این کشور محبوس اند، آزاد کند. همچنین ارتشی ها هم تمامی مدارس و مساجدی را که در اشغال در آورده اند، ترک گویند.
همزمان با این، شورای مجاهدین قبایلی شامل فرماندهان معروف از جمله بیت الله محسود، سراج الدین حقانی، مولانا نذیر و فرمانده گل بهادر، با تشکیل یک پیمان، آتش بس یک جانبه ای را اعلام کردند. بر مبنای این آتش بس، شورشیان این گروه ها دیگر بر نیروهای نظامی و امنیتی پاکستان از جمله ارتش این کشور حمله نخواهند کرد.اما این گروه ها در عوض خواستار آن شدند، که در ماه های پیش رو به جهاد در برابر نیروهای "پیمان اطلس شمالی" (ناتو) و "ائتلاف" مستقر در افغانستان، شدت بخشند.
ییشیه تحریک انقاد شریعت محمدی
"تحریک انفاذ شریعت محمدی" که در سال ١٩٩۲ (١۳٧۱) به هدف اجرا و تنفیذ قوانین اسلامی در پاکستان تاسیس شد، یکی از پنج سازمان بنیاد گرای مذهبی این کشور است. فعالیت های این سازمان در ١۲ ژانویه ۲۰۰۲ (۳ بهمن ١۳۸۰) از سوی پرویز مشرف رییس جمهوری اسلامی وقت پاکستان، درین کشور قدغن شد.
ایدئولوژی و اهداف
تحریک انفاذ شریعت محمدی که از پیروان مکتب وهابیت می باشد، هدف از ایجاد تشکیلات خود را تنفیذ و اجرای قوانین اسلامی در جمهوری اسلامی پاکستان عنوان می کند.از منظر ایدلوژیک، تلاش تحریک مزبور اینست که پاکستان را به شیوه حکومت طالبانی اداره نماید. کمااینکه در اوت ۱٩٩۸ (مرداد ۱۳٧٧) مولانا صوفی محمد رهبر تحریک در سخنان خود در پیشاور پاکستان به صراحت اعلام کرد، آن دسته از کسانی که در برابر نظام شریعت محمدی در پاکستان قرار می گیرند، واجب القتل هستند.او در گفت وگو با رسانه های این کشور اظهار داشت، که دیموکراسی به شدت مخالف اصول و اعتقادات اسلامی است. همچنین آنچه در پاکستان رایج می باشد، فرهنگ و سیاست های ضد اسلامی محسوب می شود. وی درین گفت وگو افزود: "ما تطبیق کامل اجرای شیوه های اسلامی در پاکستان را می خواهیم. ما قضا، سیاست، اقتصاد، جهاد فی سبیل الله، آموزش و پرورش، و صحت اسلامی را می خواهیم."تحریک انفاذ شریعت مخالف آن دسته از احزاب سیاسی و اسلامی در پاکستان است، که دیموکراسی را با اسلام قابل تطبیق می دانند. این گروه همچنین جهاد در برابر نیروهای بین المللی در افغانستان را فرض خوانده، و به شدت از آن حمایت می کند.
رهبری، ساختار و فرماندهی
مولانا صوفی محمد رهبر و بنیانگذار تحریک انفاذ شریعت محمدی است. او در دهه ١٩۸۰ (۱۳۶۰) یکی از رهبران فعال "جماعت اسلامی" بود. اما در سال ١٩٩۲ (١۳٧۱) با بریدن از این جماعت، تحریک انفاذ شریعت محمدی را تأسیس کرد. بزرگترین ماموریت نظامی خارج از مرزهای پاکستان این گروه در سال ۲۰۰١ (١۳۸۰) و حین فروپاشی حاکمیت طالبان در افغانستان بود، که با فرستادن هزاران جنگجو به حمایت از طالبان پرداختند.هر چند درین ماموریت اکثریت جنگجویان این گروه توسط نیروهای ائتلاف شمال در افغانستان کشته و یا هم دستگیر شدند، اما مولانا صوفی محمد که خود نیز در صف جنگجویان حامی طالبان مبارزه می کرد، به پاکستان برگشت. ولی در آنجا به زودی دستگیر و بازداشت شد.پس از دستگیری و بازداشت وی، دامادش مولانا فضل الله رهبری تحریک انفاذ شریعت محمدی را عهده دار گردید.مولانا فقیر محمد و مولانا لیاقت دو رهبر برجسته ی دیگر این تحریک بودند که در جریان حمله هوایی دولت پاکستان در۳۰ اکتوبر ۲۰۰۶ (٩ آبان ۱۳۸۵)، با ۸۳ تن دیگر از اعضای این گروه در دره جنگی باجور جان باختند.
مرکز فرماندهی و قرارگاه های تحریک انفاذ شریعت در" میدان" و در نزدیکی "آژانس باجور" در ایالت شمال غرب سرحد قرار دارد.
ساحه ی عملیات ساحه فعالیت تحریک انفاذ شریعت، کل مناطق قبایلی و بویژه "دره سوات" و شماری از شهرستان های ایالت شمال غرب سرحد را در برمی گیرد. کمااینکه این تحریک درهمین ناحیه نیز تاسیس شده است.تحریک حمایت های قابل توجهی نیز در"ملکند" و "باجور" دارد، و ساحه فعالیت هایش در ۲۵ سال گذشته افغانستان را نیز در برمی گیرد.
فعالیت و رویدادها
نقش تحریک انفاذ شریعت برای نخستین بار در نوامبر ۱٩٩۴ (آبان ۱۳۷۳) برجسته گردید، که کمک های نظامی را به حمایت از اجرای شریعت در ملکند (بخشی ازایالت شمال غرب سرحد) فراهم آورد.دولت پاکستان می گوید که تحریک انفاذ شریعت، روابط تنگا تنگی با شورشیان طالب در افغانستان دارد. این دولت در ۱٩ ژوئن ۱٩٩۵ (۳۰ تیر ۱۳٧۴) رهبر و بیش از بیست تن از پیروان ارشد تحریک را بازداشت کرد. یعنی زمانی که این افراد با حمله به ساختمان های دولتی در دره سوات، آنها را اشغال کرده و خواستار اجرای قرارداد ۱٩٩۴ (۱۳۷۳) گردیدند. قراردادی که در آن درخواست شده بود، دولت پاکستان قوانین جاری در ملکند را با شریعت محمدی تطبیق دهد.در ۶ سپتامبر ۱٩٩۸ (۱۶ شهریور ۱۳٧٧) تحریک در واکنش به حملات موشکی آمریکا به افغانستان هشدار داد که در صورت پوزش نخواستن آمریکا از جهان اسلام، شهروندان و اهداف این کشور در پاکستان را هدف قرار خواهد داد.همزمان با آغاز عملیات نظامی آمریکا در افغانستان نیز، تحریک هزاران جنگجوی طالب را برای پیوستن به صفوف طالبان افغانی به این کشور فرستاد. براساس گزارش ها در ۲٧ اکتوبر ۲۰۰١ (۶ آبان ۱۳۸۰) نزدیک به ۱۰ هزار تن از پیروان تحریک انفاذ شریعت که از طرف مولانا صوفی محمد رهبر خود همراهی می شدند، از مرز پاکستان گذشته و وارد افغانستان گردیدند. این شبه نظامیان با کلاشینکوف، راکت انداز، سلاح های ضد هواپیما، موشک، نارنجک و شمشیر مسلح بودند. براساس گزارش ها با رسیدن کاروان های تحریک به افغانستان، رهبر و شماری از کادرهای برجسته این گروه در ولایت جنوبی قندهار مستقر شدند، که مرکز اصلی فرماندهی حاکمیت طالبان در افغانستان بود.قاضی احسان الله یکی از سخنگویان تحریک در ۲٧ اکتوبر ۲۰۰١ (۶ آبان ۱۳۸۰) در باجور گفت: "ما مقاومت خواهیم کرد، حتی اگر مقامات بخواهند مانع ما گردند. جهاد ازینجا آغاز می شود.اصلآ ملا عمر به ما مشوره داد، تا منتظر بمانیم که در صورت ضرورت به افغانستان بیاییم. اما ما به ایشان گفتیم که اینجا به صفت نیروی ریزرفی (ذخیره) باقی خواهیم ماند، و در صورت ضرورت دست بکار خواهیم شد".پس از بازداشت مولانا صوفی محمد و از دست رفتن کادرهای برجسته ی این گروه در پایان سال ۲۰۰١ (زمستان ١۳۸۰) و تبعید شماری از آنان، تحریک به شدت در حال فروپاشی قرار گرفت. اما این وضع طولانی مدت نبود و پس از زمین لرزه ۸ اکتبر ۲۰۰۵ (۱٧ مهر ۱۳۸۴)، همه چیز دگرگون گردید. زیرا کمک های سرشار مالی گروه های افراطی اسلامی از گوشه و کنار جهان باعث شد، تا این گروه دوباره تجدید قوا کند و بازسازی شود.در ۲۲ فوریه ۲۰۰۶ (۴ اسفند ۱۳۸۴) دولت پاکستان برای نخستین بار اعلام کرد که تصمیم گرفته است پنج رادیوی اف. ام. غیر قانونی در مناطق مختلف آژانس باجور را که وابسته به تحریک انفاذ شریعت هستند، قدغن کند.این دولت هدف ازین تصمیم را تبلیغات و سخنرانی های ضد دولتی رهبران تحریک انفاذ شریعت پس از حمله هوایی ۱۳ ژانویه ۲۰۰۶ (۲۴ دی ۱۳۸۴) هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی اعلام کرد.روز اول ماه مه ۲۰۰۶ (۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۵) تحریک تصمیم به ایجاد جنبشی گرفت که نمازگزاران جمعه ها پس از اقامه نماز، بر ضد سیاست های غیراسلامی پاکستان راهپیمایی کنند.پس از سال ها فراز و فرود در مأموریت تحریک انفاذ شریعت محمدی در دره سوات، اینک به نظر می رسد با امضای توافقنامه ای میان دولت و این گروه، تحریک به نیل به اهداف اساسی اش که تطبیق و اجرای شریعت در مناطقی از پاکستان می باشد، نزدیک تر شده است. براساس این توافقات، میان نیروهای ارتش پاکستان و طالبان در دره سوات آتش بس نامحدودی برقرار شده است. همچنین طالبان اجازه یافته اند، قوانین شرعی را در این منطقه اجرا کنند.
"تحریک انفاذ شریعت محمدی" که در سال ١٩٩۲ (١۳٧۱) به هدف اجرا و تنفیذ قوانین اسلامی در پاکستان تاسیس شد، یکی از پنج سازمان بنیاد گرای مذهبی این کشور است. فعالیت های این سازمان در ١۲ ژانویه ۲۰۰۲ (۳ بهمن ١۳۸۰) از سوی پرویز مشرف رییس جمهوری اسلامی وقت پاکستان، درین کشور قدغن شد.
ایدئولوژی و اهداف
تحریک انفاذ شریعت محمدی که از پیروان مکتب وهابیت می باشد، هدف از ایجاد تشکیلات خود را تنفیذ و اجرای قوانین اسلامی در جمهوری اسلامی پاکستان عنوان می کند.از منظر ایدلوژیک، تلاش تحریک مزبور اینست که پاکستان را به شیوه حکومت طالبانی اداره نماید. کمااینکه در اوت ۱٩٩۸ (مرداد ۱۳٧٧) مولانا صوفی محمد رهبر تحریک در سخنان خود در پیشاور پاکستان به صراحت اعلام کرد، آن دسته از کسانی که در برابر نظام شریعت محمدی در پاکستان قرار می گیرند، واجب القتل هستند.او در گفت وگو با رسانه های این کشور اظهار داشت، که دیموکراسی به شدت مخالف اصول و اعتقادات اسلامی است. همچنین آنچه در پاکستان رایج می باشد، فرهنگ و سیاست های ضد اسلامی محسوب می شود. وی درین گفت وگو افزود: "ما تطبیق کامل اجرای شیوه های اسلامی در پاکستان را می خواهیم. ما قضا، سیاست، اقتصاد، جهاد فی سبیل الله، آموزش و پرورش، و صحت اسلامی را می خواهیم."تحریک انفاذ شریعت مخالف آن دسته از احزاب سیاسی و اسلامی در پاکستان است، که دیموکراسی را با اسلام قابل تطبیق می دانند. این گروه همچنین جهاد در برابر نیروهای بین المللی در افغانستان را فرض خوانده، و به شدت از آن حمایت می کند.
رهبری، ساختار و فرماندهی
مولانا صوفی محمد رهبر و بنیانگذار تحریک انفاذ شریعت محمدی است. او در دهه ١٩۸۰ (۱۳۶۰) یکی از رهبران فعال "جماعت اسلامی" بود. اما در سال ١٩٩۲ (١۳٧۱) با بریدن از این جماعت، تحریک انفاذ شریعت محمدی را تأسیس کرد. بزرگترین ماموریت نظامی خارج از مرزهای پاکستان این گروه در سال ۲۰۰١ (١۳۸۰) و حین فروپاشی حاکمیت طالبان در افغانستان بود، که با فرستادن هزاران جنگجو به حمایت از طالبان پرداختند.هر چند درین ماموریت اکثریت جنگجویان این گروه توسط نیروهای ائتلاف شمال در افغانستان کشته و یا هم دستگیر شدند، اما مولانا صوفی محمد که خود نیز در صف جنگجویان حامی طالبان مبارزه می کرد، به پاکستان برگشت. ولی در آنجا به زودی دستگیر و بازداشت شد.پس از دستگیری و بازداشت وی، دامادش مولانا فضل الله رهبری تحریک انفاذ شریعت محمدی را عهده دار گردید.مولانا فقیر محمد و مولانا لیاقت دو رهبر برجسته ی دیگر این تحریک بودند که در جریان حمله هوایی دولت پاکستان در۳۰ اکتوبر ۲۰۰۶ (٩ آبان ۱۳۸۵)، با ۸۳ تن دیگر از اعضای این گروه در دره جنگی باجور جان باختند.
مرکز فرماندهی و قرارگاه های تحریک انفاذ شریعت در" میدان" و در نزدیکی "آژانس باجور" در ایالت شمال غرب سرحد قرار دارد.
ساحه ی عملیات ساحه فعالیت تحریک انفاذ شریعت، کل مناطق قبایلی و بویژه "دره سوات" و شماری از شهرستان های ایالت شمال غرب سرحد را در برمی گیرد. کمااینکه این تحریک درهمین ناحیه نیز تاسیس شده است.تحریک حمایت های قابل توجهی نیز در"ملکند" و "باجور" دارد، و ساحه فعالیت هایش در ۲۵ سال گذشته افغانستان را نیز در برمی گیرد.
فعالیت و رویدادها
نقش تحریک انفاذ شریعت برای نخستین بار در نوامبر ۱٩٩۴ (آبان ۱۳۷۳) برجسته گردید، که کمک های نظامی را به حمایت از اجرای شریعت در ملکند (بخشی ازایالت شمال غرب سرحد) فراهم آورد.دولت پاکستان می گوید که تحریک انفاذ شریعت، روابط تنگا تنگی با شورشیان طالب در افغانستان دارد. این دولت در ۱٩ ژوئن ۱٩٩۵ (۳۰ تیر ۱۳٧۴) رهبر و بیش از بیست تن از پیروان ارشد تحریک را بازداشت کرد. یعنی زمانی که این افراد با حمله به ساختمان های دولتی در دره سوات، آنها را اشغال کرده و خواستار اجرای قرارداد ۱٩٩۴ (۱۳۷۳) گردیدند. قراردادی که در آن درخواست شده بود، دولت پاکستان قوانین جاری در ملکند را با شریعت محمدی تطبیق دهد.در ۶ سپتامبر ۱٩٩۸ (۱۶ شهریور ۱۳٧٧) تحریک در واکنش به حملات موشکی آمریکا به افغانستان هشدار داد که در صورت پوزش نخواستن آمریکا از جهان اسلام، شهروندان و اهداف این کشور در پاکستان را هدف قرار خواهد داد.همزمان با آغاز عملیات نظامی آمریکا در افغانستان نیز، تحریک هزاران جنگجوی طالب را برای پیوستن به صفوف طالبان افغانی به این کشور فرستاد. براساس گزارش ها در ۲٧ اکتوبر ۲۰۰١ (۶ آبان ۱۳۸۰) نزدیک به ۱۰ هزار تن از پیروان تحریک انفاذ شریعت که از طرف مولانا صوفی محمد رهبر خود همراهی می شدند، از مرز پاکستان گذشته و وارد افغانستان گردیدند. این شبه نظامیان با کلاشینکوف، راکت انداز، سلاح های ضد هواپیما، موشک، نارنجک و شمشیر مسلح بودند. براساس گزارش ها با رسیدن کاروان های تحریک به افغانستان، رهبر و شماری از کادرهای برجسته این گروه در ولایت جنوبی قندهار مستقر شدند، که مرکز اصلی فرماندهی حاکمیت طالبان در افغانستان بود.قاضی احسان الله یکی از سخنگویان تحریک در ۲٧ اکتوبر ۲۰۰١ (۶ آبان ۱۳۸۰) در باجور گفت: "ما مقاومت خواهیم کرد، حتی اگر مقامات بخواهند مانع ما گردند. جهاد ازینجا آغاز می شود.اصلآ ملا عمر به ما مشوره داد، تا منتظر بمانیم که در صورت ضرورت به افغانستان بیاییم. اما ما به ایشان گفتیم که اینجا به صفت نیروی ریزرفی (ذخیره) باقی خواهیم ماند، و در صورت ضرورت دست بکار خواهیم شد".پس از بازداشت مولانا صوفی محمد و از دست رفتن کادرهای برجسته ی این گروه در پایان سال ۲۰۰١ (زمستان ١۳۸۰) و تبعید شماری از آنان، تحریک به شدت در حال فروپاشی قرار گرفت. اما این وضع طولانی مدت نبود و پس از زمین لرزه ۸ اکتبر ۲۰۰۵ (۱٧ مهر ۱۳۸۴)، همه چیز دگرگون گردید. زیرا کمک های سرشار مالی گروه های افراطی اسلامی از گوشه و کنار جهان باعث شد، تا این گروه دوباره تجدید قوا کند و بازسازی شود.در ۲۲ فوریه ۲۰۰۶ (۴ اسفند ۱۳۸۴) دولت پاکستان برای نخستین بار اعلام کرد که تصمیم گرفته است پنج رادیوی اف. ام. غیر قانونی در مناطق مختلف آژانس باجور را که وابسته به تحریک انفاذ شریعت هستند، قدغن کند.این دولت هدف ازین تصمیم را تبلیغات و سخنرانی های ضد دولتی رهبران تحریک انفاذ شریعت پس از حمله هوایی ۱۳ ژانویه ۲۰۰۶ (۲۴ دی ۱۳۸۴) هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی اعلام کرد.روز اول ماه مه ۲۰۰۶ (۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۵) تحریک تصمیم به ایجاد جنبشی گرفت که نمازگزاران جمعه ها پس از اقامه نماز، بر ضد سیاست های غیراسلامی پاکستان راهپیمایی کنند.پس از سال ها فراز و فرود در مأموریت تحریک انفاذ شریعت محمدی در دره سوات، اینک به نظر می رسد با امضای توافقنامه ای میان دولت و این گروه، تحریک به نیل به اهداف اساسی اش که تطبیق و اجرای شریعت در مناطقی از پاکستان می باشد، نزدیک تر شده است. براساس این توافقات، میان نیروهای ارتش پاکستان و طالبان در دره سوات آتش بس نامحدودی برقرار شده است. همچنین طالبان اجازه یافته اند، قوانین شرعی را در این منطقه اجرا کنند.
