با سرازیر شدن شمار قابل توجهی از شهروندان غربی به افغانستان، دست کم دوسال است که روز عشاق (ولنتاین) نیز راهش را در میان جوانان افغان باز کرده است. ١٤ فوریه (٢۵ بهمن) امسال نیز شماری از جوانان و نوباوگان افغانی به جمع طرفداران این روز در جهان پیوستند. جالب اینجاست که چه بین جوانهایی که با جدیت و حرارت به دنبال گرامی داشتن ولنتاین هستند و چه بین آنهایی که این روز سبب رونق کسب و کارشان گشته، کمتر کسی را می توان پیدا کرد که بداند چنین روزی ازکجا پیدا شده و چطور سر از افغانستان در آورده است. اما چنان به نظر می رسد هر کسی از ظن خود به این جشن یار گشته است.
فرهنگ بیگانه
با ورود سیل آسای شهروندان خارجی به افغانستان که بیشتر اهل کشورهای آمریکایی و اروپایی هستند، ایجاد پدیده ای جدید به نام "ان، جی، او" یا سازمان های غیر دولتی به یک باره در میان افغانها به فرهنگ مبدل گشت. به طوری که به زودی سر و صورت شهرها و کوچه ها درین کشور با تابلوهای آویخته شده دست کم دوهزار"ان، جی، او" مزین گردید، که از وزارت برنامه ریزی جمهوری اسلامی افغانستان جواز فعالیت دریافت کرده بودند. این پدیده ی جدید که در چوکات فعالیت هایش در عرصه های امداد رسانی، اجتماعی و فرهنگی تعریف شده بود، بیشتر از آنکه برای افغانها مفید واقع گردد در جا دادن خیلی طبیعی برخی از رفتارهای فرهنگ غربی بی هیچ تحمیلی در فرهنگ افغانی موثر بوده است. به طوری که امروزه در گوشه و کنار شهر های افغانستان شماری از فرهنگ های غربی جای خود را یافته اند.
پارتی (مهمانی رفتن)
شاید قبل از حادثه سال ٢٠٠١ (١۳۸٠) که باعث تغیر ساختار نظام در افغاستان شد، "پارتی" (مهمانی ای که درآن رقص و پایکوبی باشد) برای افغانها یک واژه ی کاملا ناآشنا و حتی بیگانه بود. ولی با ایجاد سازمان های غیر دولتی، این واژه نیز آرام آرام در قاموس فرهنگ افغانستان -اگر نتوان گفت در کل در سطح شهر کابل- جا افتاد. البته افغانها قبل براین نیز در مراسمی چون ازدواج، ختنه و مسایلی ازین دست، به شادی و پای کوبی می پرداختند. اما با پای کوبی و شادی از نوع غربی "پارتی" که هر هفته یکبار و یا حتی یک شب در میان برپا می شود، درکل ناآشنا بودند. اما اینک با گذشت شش سال از ایجاد سازمان های غیر دولتی، دیگر این واژه برای هر باشنده ی شهر کابل جا دارد. در عین حال از آنجا که شمار قابل توجهی از کارمندان سازمان های غیردولتی جوانان هستند، "پارتی" بیشتر به یک فرهنگ مد روز تبدیل شده است.
ولینتاین یا روزعشاق
ریشه های ورود فرهنگ تجلیل از روز عشاق یا "ولنتاینز دی" را نیز، می توان در سازمان های غیر دولتی یافت. چراکه بیشتر کارمندان خارجی این سازمان ها، دختران و پسران جوان غربی اند. این جوانان در کابل و به دور از پایتخت هایشان، به تجلیل و گرامیداشت روزهای ملی، مذهبی و فرهنگی خود می پردازند. یکی ازین روزها که بیشتر مورد توجه این دسته از کارمندان می باشد، همین روز عشاق است. شاید کمتر کسی تصور کند که پس از جشن کریسمس سال نو عیسوییان که برای یکدیگر کارت پستال می فرستند، روزعشاق از لحاظ شمارگان ارسال این کارت ها در میان شهروندان غربی مقیم افغانستان جایگاه دوم را دارد.بنابراین از آنجایی که شمار زیادی از جوانان افغان در سازمان های بین المللی غیر دولتی مشغول فعالیت هستند و در محیط کاری خود روابط نزدیک با شهروندان آمریکایی و اروپایی دارند، گرایش به هدیه دادن در روز عشاق در میان جوانان افغان نیز باب شده است. این روند طی سال های پس از ٢٠٠١ (١۳۸٠) و به ویژه در دوسال اخیر، رشد قابل توجهی داشته است. به طوری که به نظر می رسد سرازیر شدن سیل اروپاییان و آمریکای ها برای رسیدن جوانان به فضای باز اجتماعی بی تاثیر نبوده است.افغانها به سبب تعصبات تنگ رفتاری و سنت های جامعه که ریشه در تاریخ سرزمین این کشور دارد، کمتر می توانند با جنس مخالف خود رابطه برقرار کنند. با این حساب هرچند بعید به نظر می رسد که روز عشاق در جامعه سنتی و شدیدآ اسلامی افغانی رسمیت یابد، اما این روز امکان بازگویی عواطف را به دختر و پسرهای افغانی می دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر