اشاره: در این اواخر گفت و گوی دولت جمهوری اسلامی افغانستان و نیروهای بین المللی با طالبان، در صدر فهرست خبرها قرار گرفته است. البته این خبرها از جانب مقامات افغان گاهی رد، و زمانی هم تائید می گردند. اما درین میان دیدگاه طالبان به عنوان طرف مذاکرات مبهم مانده است. جهت روشن شدن این دیدگاه در مورد مذاکره با دولت افغانستان و جامعه جهانی، و نیز اتهاماتی که در رابطه با نزدیکی طالبان با جمهوری اسلامی ایران مطرح می گردد، با قاری یوسف احمدی سخنگوی این گروه گفت و گویی انجام دادم.در این اواخر دولت افغانستان و مقامات بین المللی می گویند که طالبان در رویارویی با نیروهای بین المللی در افغانستان، از نوع سلاح های استفاده می کنند که مجهز با سامانه پیشرفته بوده و ساخت ایران می باشد. گفته می شود که این سلاح ها بیشتر در مناطق هم مرز با ایران دریافت شده، که نشان می دهد از کشور ایران وارد گردیده اند.
می خواستم این را بپرسم که آیا طالبان آنچه را که ناتو و دولت افغانستان از آن به عنوان سلاح های پیشرفته ساخت ایران یاد می کنند، در دسترس دارند؟ اگر جواب مثبت است، آیا طالبان این سلاح ها را از ایران بدست می آورند؟
قاری یوسف: گپ همینطور است که بهانه هایی به عنوان قرار داشتن سلاح های ایرانی در دست طالبان، از دیدگاه تبلیغاتی می باشد. اما چنین سلاح هایی در دسترس طالبان نیستند. اگر آنها شواهدی در دست دارند که می گویند ما سلاح های ایرانی را دریافت کرده ایم، شاید از برهان الدین ربانی و یا هم از عبدالرب رسول سیاف گرفته باشند. زیرا آنها در گذشته روابط بسیار نزدیک با ایران داشته اند (و سلاح در یافت می کردند). اما سلاح های ایرانی در دست طالبان نیستند، و آنها فقط و فقط با کمک خداوندی علیه دشمن متجاوز مبارزه و جنگ می کنند. سلاح های در دسترس طالبان، راکت و کلاشینکوف های روسی می باشد. بنابراین موفقیت های را که می بینید (دولت افغانستان ) به سمت های دیگر اشاره می کنند که پاکستان با آنها (طالبان) است، این حرفها بی معنی می باشد. طالبان فقط و فقط با کلاشینکوف، راکت های آر پی جی و چند نوع سلاح دیگر، مسلح هستند. آنها مجاهدند و علیه متجاوزین جنگ می کنند.
می شود در مورد رابطه طالبان با ایران بگویید؟ یعنی شما چه تعریفی از رابطه طالبان با این کشور دارید؟
قاری یوسف: میان طالبان و ایران رابطه ی نیست. منتهی طالبان با کشورهای همسایه روابط خوب می خواهند. یعنی در صورتی که آنها (کشورهای همسایه) در صفوف متجاوزین اشغالگر دخیل نیستند، (طالبان با آنها) روابط خوبی می خواهند و روابط خوبی نیز دارند. مهمتر از همه، هدف جنگ علیه دشمن، و نه چیزی بیش ازین، است.
گفته می شود که نظام حاکم بر جمهوری اسلامی ایران دشمن آمریکاست، و طالبان هم در واقع خود شان را دشمن آمریکا می شمارند. ازین رو یک وجهه مشترک میان جمهوری اسلامی ایران و طالبان وجود دارد؟
قاری یوسف: ازین لحاظ با هر کسی یک وجهه مشترک دارند، با شما هم دارند، با ما هم دارند و با دیگران هم دارند. اما در تنظیم کردن صفوف ( جنگیدن در قطار طالبان ) و از آن (ایران) چیزی گرفتن (کمک دریافت کردن)، این مساله صورت نگرفته است. منتهی آنها (دولت ایران) از کشور خود دفاع می کنند، و ما هم از کشور خود دفاع می کنیم.
با وجود حضور هفتاد هزار نیروی بین المللی در افغانستان و نسبت به نیروهای آمریکایی که با سلاح پیشرفته هم مجهز هستند، رشد قابل توجهی در عملیات طالبان دیده می شود. چه عاملی باعث رشد عملیات های طالبان و موفقیت های آنها در برابر نیروهای آمریکایی و دولت افغانستان گردیده است؟
قاری یوسف: چند دلیل وجود دارد.
با وجود حضور هفتاد هزار نیروی بین المللی در افغانستان و نسبت به نیروهای آمریکایی که با سلاح پیشرفته هم مجهز هستند، رشد قابل توجهی در عملیات طالبان دیده می شود. چه عاملی باعث رشد عملیات های طالبان و موفقیت های آنها در برابر نیروهای آمریکایی و دولت افغانستان گردیده است؟
قاری یوسف: چند دلیل وجود دارد.
اول طالبان در راه خداوند علیه متجاوزین اشغالگر بیگانه که در راس شان آمریکاست، جنگ و جهاد می کنند. بنابراین هر کسی که افغان است (حتی اگر در صفوف طالبان نیست)، روحش در جهاد است و او هم جهاد می کند.
عامل دوم این است که طالبان به شدت می رزمند، و درین اواخر موفقیت های چشمگیری دارند.
از دیگر سو اعمال شوم و نافرجام آمریکایی ها و بریتانیایی ها و دیگران (ناتو و ائتلاف) می باشد، که به کمک (دولت افغانستان) آمده اند و به افغانستان تجاوز نظامی کرده و این کشور را در اشغال خود در آورده اند. (بنابراین) اعمال شوم آنها یعنی عملیات نظامی شان در قریه جات، کشتار غیر نظامیان، و اعمال غیر افغانی و اخلاقی آنها هستند، که ملت مجاهد افغانستان را وادار ساخته اند که در مقابل شان جهاد کنند.
دلیل دیگر عملکرد حکومت کرزی می باشد که برای بادارهایشان (آمریکایی ها) وعده های بی شماری دادند که ما این کار را خواهیم کرد، آن کار را خواهیم کرد. اما در عرصه ی عملی هیچکدام ازین وعده ها را عملی کرده نتوانستند. آنها ( آمریکایی ها) از وضعیت مأیوس شدند.عامل بعدی ارتش ملی افغانستان می باشد، که اجیر هستنند. آنها سربازان اجیر هستند و توانایی مقاومت و ایستادگی در برابر ایمان، اسلام و جهاد را ندارند.
براساس گزارش ها طالبان از مخفی گاه های امن خود در پاکستان استفاده کرده، و درین اواخر در برخی از نقاط ولایت قندهار نفوذ نموده اند. مقامات دولتی و بزرگان قومی هم بدین باورند که ده عضو ارشد رهبری طالبان که در کویته پایگاه دارند، عملیات در ولایت قندهار را رهبری می کنند. همچنان گفته می شود که ملابرادر (از فرماندهان معروف طالبان) در حال رفت و برگشت به قندهار و کویته می باشد.
آیا مناطق قبایلی هم مرز با افغانستان به ویژه وزیرستان و مناطق همجوار آن، پناه گاه های امنی برای طالبان هستند؟
قاری یوسف: نه این هیچ حقیقتی ندارد. الحمدلله ملا برادر و دیگر فرماندهان ما در داخل افغانستان هستند، و در صفوف ما یکجا به مبارزه می پردازند. اینکه می گویند که طالبان در پاکستان هستند، تقریبآ دو لک خانواده افغان در پاکستان زندگی می کنند و خانه هایشان در آن کشور است. آنها وقت و ناوقت به افغانستان می آیند، و بعد به پاکستان می روند. اما کسانی که معمولآ در رفت و آمد می باشند، افراد عادی و معمولی هستند و وابسته به گروه طالبان نیستند. یعنی نه فرمانده و نه هم چیز دیگر، نیستند. زیرا همه فرماندهان و مجاهدین ما در داخل افغانستان هستند، و مبارزه می کنند. آنها در قندهار، هلمند، ارزگان، نورستان، مزارشریف و حتی در کندز می باشند، و ولایت کندز با پاکستان مرز مشترک ندارد! و یا هم عملیات های ما در هرات فاریاب می باشد. بنابراین هر عملیاتی که در تمام افغانستان صورت می گیرد، از داخل کشور است و پیوند دادن آن با کشورهای خارجی تبلیغات دشمن می باشد.
مردم شماری از شهرستان های قندهار البته در مناطقی که جبهه های طالبان وجود دارد، می گویند که در میان صفوف طالبان جنگجویان عرب، ازبیک، چچین و پاکستانی را دیده اند، که در مقابل دولت افغانستان و نیروهای بین المللی مستقر در کشور جهاد می کنند. شما این خبر را تائید می کنید؟
قاری یوسف: این (تنها) یک حرف است. کسانی که می گویند عرب ها، چچین ها، ازبیک ها و پاکستانی ها آمده اند، درست نیست. ما خود افغان ها هستیم، و برعلیه متجاوزین جهاد می کنیم. ضرورت، فرضیت وظیفه ی ماست. اما ضرورتی به دیگران نداریم. اگر یک یا دو فرد در صفوف طالبان هستند، آنها مستثنا می باشند. این فریضه ی ماست که آنان ( جنگجویان خارجی ) را منع نمی کند. یعنی فیصدی شان اگر دو و یا سه فیصد هستند، این را ما ممانعت نمی کنیم. زیرا این وظیفه ی اسلامی ماست، که از آنها ممانعت نکنیم. ولی اینکه (جنگجویان خارجی) در افغانستان جبهه یا فرماندهانی داشته باشند، این را ما رد می کنیم و اینها تبلیغات است.
می شود در مورد هدف نهایی سیاسی طالبان در افغانستان بگویید؟ یعنی هدف نهایی طالبان در افغانستان چیست؟
قاری یوسف: هدف نهایی سیاسی طالبان در افغانستان، فعلآ در آغوش هدف نظامی قرآنی-اسلامی می باشد. یعنی هدف طالبان یک نظام قرآنی-الهی است، که در سرزمین افغانستان می خواهند. نه در پس این هدف و نه هم در پیش این هدف، چیزی وجود ندارد. فقط اسلام سیاست ماست، و طالبان دیگر وظیفه و هدفی ندارند.
دولت افغانستان و نیروهای ناتو، طالبان را به دوسته خوب و بد تقسیم می کنند. همچنین بدین باورند که مذاکره با طالبان خوب، بهتر از استفاده از زور در برابر آنها است. آقای کرزی هم اخیرآ اعلام کرده، که به روند گفتگو ها شدت بیشتر بخشیده است. چه فکر می کنید؟ آیا مذاکره با آنهایی که دولت افغانستان از آنها به عنوان طالب خوب یاد می کند، در کاهش خشونت ها نقشی خواهد داشت؟
قاری یوسف: اینکه طالبان را به دوسته خوب و بد تقسیم بندی نموده اند، کاملآ غیر معقول است. طالبان یکی هستند، و در هر جایی که باشند یک فکر و ایدئولوژی (عقیده) دارند. منتهی دولت افغانستان آنهایی را طالب خوب می گویند که در بازارهای کابل و یا جاهای دیگر دیده اند، که جنگ نمی کنند. لذا کسانی که جهاد نمی کنند، با آنها ضرورت مفاهمه دیده نمی شود.اما طالبان بد آندسته از آنها را می گویند، که در سنگرهای داغ جهاد هستند و دولت افغانستان اعلام نموده که با طالبان بد مذاکره نمی کند.
آیا شورای رهبری طالبان تصمیمی برای آغاز مذاکرات و پایان بخشیدن به جنگ در افغانستان دارند؟
قاری یوسف: تا حال معلوماتی نیست، فعلآ جنگ است و جهاد ادامه دارد. شورای رهبری و فرماندهان طالبان بدین بارو هستند، که جهاد را باید به پیروزی رساند و انشاالله جهاد و مبارزه ادامه خواهد داشت.
یعنی در حال حاضر، در سطح رهبری طالبان هیچ تصمیمی برای گفت و گو و مذاکره نیست؟
قاری یوسف: نه در حال حاضر( گفت و گو) با کرزی ارزشی ندارد.
اگر طرف گفتگوی طالبان به جز از کرزی جامعه جهانی باشد، چطور؟ در آن حالت شاید طالبان مذاکره کنند؟
قاری یوسف: آن ساعت و آن مصلحت
بسیار خوب! آیا میان القاعده و طالبان در زمینه عملیات هایشان در برابر دولت افغانستان و نیروهای خارجی، همکاری وجود دارد؟ یعنی میان القاعده و طالبان هم آهنگی هست؟
قاری یوسف: نه، همراه طالبان در افغانستان القاعده ی وجود ندارد. در افغانستان طالب می جنگد، و طالب مبارزه می کند. تشکیلات داخلی طالبان در افغانستان است. یعنی رهبران طالبان کاملآ در داخل افغانستان هستند، و با هیچ کسی رابطه ندارند.
ملا صاحب بسیار زیاد تشکر
براساس گزارش ها طالبان از مخفی گاه های امن خود در پاکستان استفاده کرده، و درین اواخر در برخی از نقاط ولایت قندهار نفوذ نموده اند. مقامات دولتی و بزرگان قومی هم بدین باورند که ده عضو ارشد رهبری طالبان که در کویته پایگاه دارند، عملیات در ولایت قندهار را رهبری می کنند. همچنان گفته می شود که ملابرادر (از فرماندهان معروف طالبان) در حال رفت و برگشت به قندهار و کویته می باشد.
آیا مناطق قبایلی هم مرز با افغانستان به ویژه وزیرستان و مناطق همجوار آن، پناه گاه های امنی برای طالبان هستند؟
قاری یوسف: نه این هیچ حقیقتی ندارد. الحمدلله ملا برادر و دیگر فرماندهان ما در داخل افغانستان هستند، و در صفوف ما یکجا به مبارزه می پردازند. اینکه می گویند که طالبان در پاکستان هستند، تقریبآ دو لک خانواده افغان در پاکستان زندگی می کنند و خانه هایشان در آن کشور است. آنها وقت و ناوقت به افغانستان می آیند، و بعد به پاکستان می روند. اما کسانی که معمولآ در رفت و آمد می باشند، افراد عادی و معمولی هستند و وابسته به گروه طالبان نیستند. یعنی نه فرمانده و نه هم چیز دیگر، نیستند. زیرا همه فرماندهان و مجاهدین ما در داخل افغانستان هستند، و مبارزه می کنند. آنها در قندهار، هلمند، ارزگان، نورستان، مزارشریف و حتی در کندز می باشند، و ولایت کندز با پاکستان مرز مشترک ندارد! و یا هم عملیات های ما در هرات فاریاب می باشد. بنابراین هر عملیاتی که در تمام افغانستان صورت می گیرد، از داخل کشور است و پیوند دادن آن با کشورهای خارجی تبلیغات دشمن می باشد.
مردم شماری از شهرستان های قندهار البته در مناطقی که جبهه های طالبان وجود دارد، می گویند که در میان صفوف طالبان جنگجویان عرب، ازبیک، چچین و پاکستانی را دیده اند، که در مقابل دولت افغانستان و نیروهای بین المللی مستقر در کشور جهاد می کنند. شما این خبر را تائید می کنید؟
قاری یوسف: این (تنها) یک حرف است. کسانی که می گویند عرب ها، چچین ها، ازبیک ها و پاکستانی ها آمده اند، درست نیست. ما خود افغان ها هستیم، و برعلیه متجاوزین جهاد می کنیم. ضرورت، فرضیت وظیفه ی ماست. اما ضرورتی به دیگران نداریم. اگر یک یا دو فرد در صفوف طالبان هستند، آنها مستثنا می باشند. این فریضه ی ماست که آنان ( جنگجویان خارجی ) را منع نمی کند. یعنی فیصدی شان اگر دو و یا سه فیصد هستند، این را ما ممانعت نمی کنیم. زیرا این وظیفه ی اسلامی ماست، که از آنها ممانعت نکنیم. ولی اینکه (جنگجویان خارجی) در افغانستان جبهه یا فرماندهانی داشته باشند، این را ما رد می کنیم و اینها تبلیغات است.
می شود در مورد هدف نهایی سیاسی طالبان در افغانستان بگویید؟ یعنی هدف نهایی طالبان در افغانستان چیست؟
قاری یوسف: هدف نهایی سیاسی طالبان در افغانستان، فعلآ در آغوش هدف نظامی قرآنی-اسلامی می باشد. یعنی هدف طالبان یک نظام قرآنی-الهی است، که در سرزمین افغانستان می خواهند. نه در پس این هدف و نه هم در پیش این هدف، چیزی وجود ندارد. فقط اسلام سیاست ماست، و طالبان دیگر وظیفه و هدفی ندارند.
دولت افغانستان و نیروهای ناتو، طالبان را به دوسته خوب و بد تقسیم می کنند. همچنین بدین باورند که مذاکره با طالبان خوب، بهتر از استفاده از زور در برابر آنها است. آقای کرزی هم اخیرآ اعلام کرده، که به روند گفتگو ها شدت بیشتر بخشیده است. چه فکر می کنید؟ آیا مذاکره با آنهایی که دولت افغانستان از آنها به عنوان طالب خوب یاد می کند، در کاهش خشونت ها نقشی خواهد داشت؟
قاری یوسف: اینکه طالبان را به دوسته خوب و بد تقسیم بندی نموده اند، کاملآ غیر معقول است. طالبان یکی هستند، و در هر جایی که باشند یک فکر و ایدئولوژی (عقیده) دارند. منتهی دولت افغانستان آنهایی را طالب خوب می گویند که در بازارهای کابل و یا جاهای دیگر دیده اند، که جنگ نمی کنند. لذا کسانی که جهاد نمی کنند، با آنها ضرورت مفاهمه دیده نمی شود.اما طالبان بد آندسته از آنها را می گویند، که در سنگرهای داغ جهاد هستند و دولت افغانستان اعلام نموده که با طالبان بد مذاکره نمی کند.
آیا شورای رهبری طالبان تصمیمی برای آغاز مذاکرات و پایان بخشیدن به جنگ در افغانستان دارند؟
قاری یوسف: تا حال معلوماتی نیست، فعلآ جنگ است و جهاد ادامه دارد. شورای رهبری و فرماندهان طالبان بدین بارو هستند، که جهاد را باید به پیروزی رساند و انشاالله جهاد و مبارزه ادامه خواهد داشت.
یعنی در حال حاضر، در سطح رهبری طالبان هیچ تصمیمی برای گفت و گو و مذاکره نیست؟
قاری یوسف: نه در حال حاضر( گفت و گو) با کرزی ارزشی ندارد.
اگر طرف گفتگوی طالبان به جز از کرزی جامعه جهانی باشد، چطور؟ در آن حالت شاید طالبان مذاکره کنند؟
قاری یوسف: آن ساعت و آن مصلحت
بسیار خوب! آیا میان القاعده و طالبان در زمینه عملیات هایشان در برابر دولت افغانستان و نیروهای خارجی، همکاری وجود دارد؟ یعنی میان القاعده و طالبان هم آهنگی هست؟
قاری یوسف: نه، همراه طالبان در افغانستان القاعده ی وجود ندارد. در افغانستان طالب می جنگد، و طالب مبارزه می کند. تشکیلات داخلی طالبان در افغانستان است. یعنی رهبران طالبان کاملآ در داخل افغانستان هستند، و با هیچ کسی رابطه ندارند.
ملا صاحب بسیار زیاد تشکر
قاری یوسف: تشکر، از شما ممنون
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر