“اساس سیاست افغانستان با پاکستان و کشور های همسایه دوستی ، برادری ، روابط اقتصادی خوب و مراودات عالی می باشد، یعنی دل ما دوستی با پاکستان، دوستی با مردم پاکستان و محبت و برادری در روابط ما با آنها می خواهد، نیت ما هدف ما و اساس سیاست ما اینست ، اما زمانیکه ما با نقض روبرو می شویم و یا از سوی برخی نهادهای دولتی آنها(پاکستان) با روابط خلاف دوستی رودر رو می شویم ، باز افغانستان برای اظهار نا خشنودی خود برخی اقدامات را اتخاذ می کند، که آنها(پاکستانی ها) بفهمند که من به این نا خشنود هستم و این درک را دارم که شما(پاکستانی ها) چی می کنید و توان اجراآت را دارم که بگویم این را انجام مده که نا درست است که ما هم سیاست خود را داریم، گاهی صحبت می کنیم گاهی یاد آوری می کنیم و گاهی هم مجالس را به تعلیق در می آوریم ، اما این بدان معنی نیست که( به تعلیق در آوردن) به معنی متوقف کردن همیشه گی این اقدامات باشد، بلکه برای این است که برای آنها(پاکستان) یک هوشدار باشد که مکنید”حامد کرزی رییس جمهوری اسلامی افغانستان در آخرین سخنرانی اش در ارگ ریاست جمهوری ،پرده از سیاست های میان تهی دولت خود برداشت و برای حکومتگران پاکستانی با نشان دادن چراغ سبز دیگرفهماند که دولت افغانستان هیچ ستراتیژی برای دوستی و دشمنی با پاکستان نداشته و این پاکستان است که می تواند این سیاست را بر محورتمایلاتش بچرخاند. درین سخنرانی که فقدان راهبرد و راهکار سیاسی درآن برجسته بود،رییس جمهوری ابتدا تمایل بیش از حد برای برقراری روابط با جمهوری اسلامی پاکستان از خود نشان داده تاکید کرد که دوستی با پاکستان از اساس سیاست خارجی کشورش می باشد اما ادامه سخنرانی در تناقض با جملات اول بیانیه اش واقع شد که در آن آشکارا پاکستان را دشمن افغانستان خطاب کرد، رییس جمهوری درحالی که در مورد کاهش تمایل خانواده ها برای فرستادن کودکان شان به دلایل ناامنی به مکتب صحبت می کرد گفت: ” یک دلیلی که تروریسم سر ما حمله می کند اینست که ما بترسیم و طفل خود را به مکتب روان نکنیم بخاطری که دشمن افغانستان می خواهد طفل ما به مکتب نرود بی تعلیم بماند، بیچاره بماند و بالاخره از بی تعلیمی و بیچاره گی دروازه بان هوتل و رستوران خارجی ها شود ، دروازه وان رستوران های “کراچی” شود”. همچنان رییس جمهوری در یک تقاضای صمیمانه از برنده انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که تا یک سال دیگر به قصر سفید خواهد رفت خواست که اگر موفقیت در کار مبارزه با تروریسم را می خواهد به پاکستان حمله کند این گفته های رییس جمهوری نیز در تناقض با اظهارات اولیه اش که حفظ حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور های همسایه و دوست را به رسمیت می شناسد واقع می شود ، منافع ملی کشور ها حکم می کند که هیچ کشوری حق تشویق و ترغیب حمله نظامی به کشور دیگری را ندارد.به باور آگاهان این اظهارات ضد و نقیض رییس جمهوری در نهایت ناشی از نبود ستراتیژی و سیاست شفاف خارجی در کشور می شود،که حاکی از ناکارآیی دستگاه دپلماسی کشور می کند، هرچند اظهارات مقام ریاست جمهوری که ریشه های تروریسم باید در آنسوی مرزهای افغانستان جستجو شود، حرف معقول و قابل قبول می باشد اما نکته جالب درین سخنان آنست که رییس جمهوری در اظهارات شان به قول معروف به حدی ازین شاخ به آن شاخ می پرد که حتی حرف های درست و حسابی اش نیز فدای احساسات و فقدان ستراتیژی عملی دستگاه خواب آلود دپلماسی کشور می گردد. برخی آگاهان بدین باورند که دولت جمهوری اسلامی افغانستان حتی اگر نمی خواهد تا سیاست خارجی اش در مورد پاکستان را روشن سازد به ناچار می باید حرفهای به عنوان سیاست خارجی کشور درمورد پاکستان را برجسته سازد ، ورنه سخنرانی های که در آن “کاسه از آش داغ تر است” راه به جایی نخواهد برد و سرانجام پرده از راز های دیگری نیز خواهد برداشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر